Hernieuwbare energiebron
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een hernieuwbare energiebron is een natuurlijke energiebron die zichzelf binnen een mensenleven voortdurend vernieuwt, zoals zon, wind, waterkracht en biomassa.
Omschrijving
Hernieuwbare energie, ook wel duurzame of groene energie genoemd, is afkomstig van bronnen die niet uitgeput raken en die worden aangevuld door natuurlijke processen. In tegenstelling tot fossiele brandstoffen, die eindig zijn en bij verbranding CO2 uitstoten, zijn hernieuwbare bronnen essentieel voor het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen en het tegengaan van klimaatverandering. De bouw- en vastgoedsector speelt een belangrijke rol in de transitie naar duurzame energie, aangezien gebouwen verantwoordelijk zijn voor een aanzienlijk deel van het energieverbruik en de CO2-uitstoot. Door de energie-efficiëntie te verbeteren en over te stappen op hernieuwbare energiebronnen, kan de sector bijdragen aan het behalen van klimaatdoelstellingen.
Toepassingen in de bouw
In de bouw worden verschillende technieken toegepast om gebruik te maken van hernieuwbare energie. Voorbeelden hiervan zijn zonnepanelen voor het opwekken van elektriciteit, zonneboilers voor warm tapwater en warmtepompen die warmte uit de bodem of buitenlucht benutten voor verwarming en koeling. Biomassa, zoals pelletketels, kan eveneens worden ingezet voor verwarming. Bij ingrijpende renovaties kan er een verplichting gelden voor het toepassen van hernieuwbare energie. Ook bij nieuwbouw wordt een minimaal aandeel hernieuwbare energie geëist, met als doel bijna energieneutrale gebouwen (BENG) te realiseren. Energiemanagementsystemen (EMS) kunnen worden geïntegreerd met hernieuwbare energiebronnen om de energievoorziening van gebouwen te optimaliseren.
Vergelijkbare termen
Zonne-energie
Gebruikte bronnen: